وکالت

وام‌های بانکی

یکی از خدمات تسهیلاتی که بانک‌ها در اختیار جوانان قرار می‌دهد، وام ازدواج است. در واقع زن و مردی که تازه با یکدیگر ازدواج کردند، می‌توانند با ارائه مدرکی چون سند ازدواج وام با مبالغ مشخصی را دریافت کنند.

هر چند که مبالغ وام ازدواج چندان بالا نمی‌باشد اما می‌تواند تا حدی از مشکلات زوجین بکاهد. اخذ وام ازدواج مانند سایر تسهیلات بانکی یکسری شرایط مشخص دارد و حتی در مواردی نیز به حضور ضامن احتیاج است.

تمام وام‌های بانکی نیاز به حضور ضامن به عنوان شخص حقیقی ندارند و این موضوع به نوع موسسه مالی یا بانک مورد نظر بستگی دارد.

در هر صورت وجود ضامن یکی از شرایطی اساسی است که بانک‌ها ارائه وام ازدواج را منوط به آن می‌دانند. البته در طی چند سال اخیر شرایط مربوط به ضامن بانکی کمی تغییرات داشته است و قابل قیاس با گذشته نمی‌باشد.

ممکن است که دوستان یا آشنایانتان از شما درخواست کرده باشند که برای دریافت وام ضامن آن‌ها شوید. در این صورت باید با نکان مربوط به ضمانت بانکی آشنا شوید.

در واقع فردی که به عنوان ضامن بانکی معرفی می‌شود، ضمانت شخص وام‌گیرنده را می‌کند. علاوه بر این فرد ضامن موظف است تا اگر وام‌گیرنده بنا به دلایل مختلف نتواند اقدام به پرداخت مبالغ وام نماید، بجای او اقساط بانکی را پرداخت نماید.

در مورد وام ازدواج نیز شرایط به همین روال است و زوجین برای این که بتوانند وام را دریافت کنند، باید به بانک ضامن معتبر معرفی نمایند.

می‌توان گفت که معرفی ضامن جزو اصلی‌ترین و مهم‌ترین مرحله دریافت وام ازدواج است. برای بانک شخص ضامن که چه کسی است و تا چه اندازه اعتبار دارد، بسیار حائز اهمیت است.

بر همین اساس زمانی که زوجین اقدام به معرفی ضامن می‌کنند، بانک استعلام‌های لازم را انجام می‌دهد تا هویت و شرایط وی محرز گردد.

در صورتی که مشکلی در مرحله معرفی ضامن به بانک وجود داشته باشد یا بانک نتواند صلاحیت فرد مورد نظر را تایید کند، امکان ارائه وام به زوجین وجود ندارد.

وام ازدواج از زمان ثبت درخواست تا دریافت آن فرآیند مشخصی دارد و زوجین متقاضی وام ازدواج باید تمامی مراحل قانونی را در این زمینه طی کنند.

بانک‌ها فرآیند مربوط به اعتبار سنجی اشخاص معرفی شده به عنوان ضامن را انجام می‌دهند و اگر در این زمینه با مسئله‌ای مواجه شوند، می‌توانند از ارائه وام به متقاضیان خودداری کنند.

زوجین باید فردی را به عنوان ضامن معرفی کنند که هیچ گونه سوء سابقه کیفری یا مشکل دیگری نداشته باشد و شرایط لازم برای برعهده گرفتن ضمانت طرفین را داشته باشد.

وام گیرنده یا زوجین در وام ازدواج برای این که بتوانند وام مورد نظر خود را بدون دردسر و مشکل خاصی دریافت کنند، باید ابتدا از شرایط اخذ این گونه تسهیلات مطلع شوند.

برای این امر می‌بایست به بانک‌ها مراجعه کرده و در صورتی که از شرایط لازم برخوردار باشند، در نهایت درخواست خود را ثبت کنند.

تمام وام‌های بانکی نرخ سود مشخصی دارند که وام ازدواج از این قضیه مستثنی نیست. برخی از زوجین تصور می‌کنند که وام ازدواج در واقع نوعی وام قرض‌الحسنه است و نیازی به پرداخت سود بانکی نیست.

اما باید گفت که برای وام ازدواج مانند سایر وام‌ها یک سری درصد سود معینی تعریف شده است و متقاضیان باید علاوه بر اصل مبلغ وام، سود آن را نیز در موعد تعیین شده پرداخت کنند.

در همین راستا ممکن است که برخی از زوجین از دریافت چنین وام‌هایی منصرف شوند که البته این کار به ضرر آن‌ها تمام خواهد شد.

بسیاری از افرادی که تازه ازدواج کرده‌اند، ممکن است که از شرایط مالی مناسبی برخوردار نباشند و برای این که بتوانند کمی از مشکلات مالی زندگی خود را برطرف کنند، به دریافت وام ازدواج روی می‌آورند.

احتمال فراوان برای اخذ وام به بانک مراجعه کرده باشید و تا حدودی با مراحل و فرآیند آن آشنا دارید. تمامی کشورهای دنیا برای ارائه خدمات بانکی، قوانین و مقررات خاص خود را دارند.

در ایران قوانین مرتبط با ارائه تسهیلات بانک‌ها با دشواری های خاصی روبه‌رو است و متقاضیان به راحتی نمی‌توانند به مبلغ وام مورد نظر خود دسترسی داشته باشند.

البته شرایط وام‌های بانکی در ایران با توجه به میزان تورم و همچنین اوضاع اقتصادی حاکم بر جامعه تعیین می‌شود.

در طی چند سال اخیر که شرایط اقتصادی کشورمان تغییرات قابل توجهی داشته و تورم نیز افزایش چشمگیری نیز داشته است، بانک‌ها و موسسات مالی با کمبود بودجه مواجه شدند و ارائه خدمات نیز از سوی این مراکز مورد انتظار عموم مردم نبوده است.

در واقع با قاطعیت می‌توان گفت که سطح اعتماد مردم به بانک‌ها طی چند سال اخیر روند کاهشی داشته است و مانند گذشته دیگر اعتماد دو طرفه وجود ندارد.

البته بانک‌ها نیز در این زمینه استدلال و نظرات خاص خود را دارند و حتی ارائه خدمات مالی را در این شرایط به نفع خود نمی‌دانند.

وام‌های بانکی

یکی از خدمات تسهیلاتی که بانک‌ها در اختیار جوانان قرار می‌دهد، وام ازدواج است. در واقع زن و مردی که تازه با یکدیگر ازدواج کردند، می‌توانند با ارائه مدرکی چون سند ازدواج وام با مبالغ مشخصی را دریافت کنند.

هر چند که مبالغ وام ازدواج چندان بالا نمی‌باشد اما می‌تواند تا حدی از مشکلات زوجین بکاهد. اخذ وام ازدواج مانند سایر تسهیلات بانکی یکسری شرایط مشخص دارد و حتی در مواردی نیز به حضور ضامن احتیاج است.

تمام وام‌های بانکی نیاز به حضور ضامن به عنوان شخص حقیقی ندارند و این موضوع به نوع موسسه مالی یا بانک مورد نظر بستگی دارد.

در هر صورت وجود ضامن یکی از شرایطی اساسی است که بانک‌ها ارائه وام ازدواج را منوط به آن می‌دانند. البته در طی چند سال اخیر شرایط مربوط به ضامن بانکی کمی تغییرات داشته است و قابل قیاس با گذشته نمی‌باشد.

ممکن است که دوستان یا آشنایانتان از شما درخواست کرده باشند که برای دریافت وام ضامن آن‌ها شوید. در این صورت باید با نکان مربوط به ضمانت بانکی آشنا شوید.

در واقع فردی که به عنوان ضامن بانکی معرفی می‌شود، ضمانت شخص وام‌گیرنده را می‌کند. علاوه بر این فرد ضامن موظف است تا اگر وام‌گیرنده بنا به دلایل مختلف نتواند اقدام به پرداخت مبالغ وام نماید، بجای او اقساط بانکی را پرداخت نماید.

در مورد وام ازدواج نیز شرایط به همین روال است و زوجین برای این که بتوانند وام را دریافت کنند، باید به بانک ضامن معتبر معرفی نمایند.

می‌توان گفت که معرفی ضامن جزو اصلی‌ترین و مهم‌ترین مرحله دریافت وام ازدواج است. برای بانک شخص ضامن که چه کسی است و تا چه اندازه اعتبار دارد، بسیار حائز اهمیت است.

بر همین اساس زمانی که زوجین اقدام به معرفی ضامن می‌کنند، بانک استعلام‌های لازم را انجام می‌دهد تا هویت و شرایط وی محرز گردد

جلب متهم قبل از احضار به دادگاه ممکن است؟

در بعضی از شرایط امکان دارد بازپرس بنا به اهمیت جرم و یا وضعیت متهم، تشخیص دهد که احتمال دارد متهم پس از دریافت احضاریه و آگاه شدن از اتهامات وارده، فرار کند و دیگر دسترسی به او امکان پذیر نباشد.

در نتیجه برای آنکه چنین موقعیتی به وجود نیاید بدون آنکه احضاریه‌ای برای متهم فرستاده شود، دستور جلب او را صادر خواهد کرد.

در ماده 180 قانون آیین دادرسی کیفری، مواردی که بازپرس می‌تواند دستور جلب متهم را بدون ابلاغ احضاریه صادر کند آمده است.

به موجب این ماده: «در موارد زیر بازپرس می تواند بدون آن که ابتداء احضاریه فرستاده باشد، دستور جلب متهم را صادر کند:

در مورد جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات، قطع عضو و یا حبس ابد است.

هرگاه محل اقامت، محل کسب و یا شغل متهم معین نباشد و اقدامات بازپرس برای شناسایی نشانی وی به نتیجه نرسد.

در مورد جرائم تعزیری درجه پنج و بالاتر در صورتی که از اوضاع و احوال و قرائن موجود، بیم تبانی یا فرار یا مخفی شدن متهم برود.

در مورد اشخاصی که به جرائم سازمان یافته و جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی متهم باشند

محتوای برگ جلب شامل مشخصات متهم، علت جلب وی، نوع اتهام، نام شاکی، میزان خسارات وارده و غیره می‌شود و بازپرس آن را امضا می‌کند.

مامور جلب برگه جلب را به متهم داده و از او دعوت می‌کند که به همراه او نزد بازپرس برود. چنانچه متهم از همراهی او امتناع کند، مامور جلب به او دستنبد زده و وی را نزد بازپرس می‌برد.

لازم به توجه است که متهم را باید در روز جلب کرد مگر در موارد ضروری. چنانچه لازم شد متهم را در شب جلب کرد، باید این مضوع با دلایل موجه و مستدل در پرونده ذکر شود.

مواردی که جلب متهم در شب ضروری می‌شود را بازپرس بنا به وضعیت متهم، اهمیت جرم، کیفیت ارتکاب جرم و میزان احتمال فرار متهم تشخیص می‌دهد.

عدم حضور متهم در دادگاه کیفری چه عواقبی دارد؟

ممکن است فکر کنید که اگر متهم در جلسات رسیدگی حضور نباید، رسیدگی به پرونده به تعویق خواهد افتاد و قاضی به پرونده رسیدگی نخواهد کرد مگر زمانی که متهم حاضر شود.

اما این تفکر کاملا اشتباه بوده و حاضر نشدن متهم در جلسات رسیدگی اصلا مانع از صدور حکم از سوی قاضی نخواهد بود. عدم حضور متهم تنها به نفع خود اوست زیرا به این طریق فرصت دفاع کردن از خود را گرفته است و امکان دارد حکم به ضرر او صادر شود.

مگر آن که وی در این زمینه به یک وکیل کیفری خود وکالت دهد تا در جلسات حضور یابد. یا آنکه عذر موجهی برای عدم حضور در جلسه رسیدگی داشته باشد.

اگر متهم وکیلی معرفی نکند و همچنین برای عدم حضور خود در جلسه رسیدگی عذرموجهی نداشته باشد، بازپرس برای او حکم جلب صادر خواهد کرد.

موارد عذر موجه برای عدم حضور متهم در دادگاه کدام است؟

زمانی که نوع پرونده به گونه‌ای باشد که الزامی برای حضور متهم وجود نداشته باشد و یا قاضی حضور او را الزامی نکند، وی می‌تواند در جلسات حاضر نشده و وکیل خود را بفرستد. اما اگر دادگاه و قاضی حضور متهم را در جلسات رسیدگی الزامی بدانند وی حتما باید در جلسات حضور پیدا کند.

طبق ماده 178 قانون آیین دادرسی کیفری اگر عذر موجه داشته باشد، از حضور معاف خواهد شد. موارد عذر موجهی که در این ماده قید شده به شرح زیر است:

درصورتی که متهم در زندان یا متوقف شده باشد

چنانچه یکی از همسر، فرزندان و یا اعضای خانواده درجه اول تا درجه سوم وی فوت کنند.

اگر خود متهم و یا همسر و یا فرزندان و والدین به بیماری سختی مبتلا گردند به این دلیل توانایی حضور در جلسه رسیدگی را نداشته باشد.

اگر احضاریه دادگاه به دست متهم با تاخیر برسد یا اصلا نرسد.

درصورتی که به دلیل بروز یک حادثه طبیعی مانند زلزله و یا سیل و… نتواند حاضر شود.

چنانچه متهم به یک بیماری مزمن یا مسری متهم مبتلا شود.

و سایر موارد درصورتی که بازپرس یا قاضی تشخیص دهند موجه است.

توجه داشته باشید که متهم تنها یک بار این امکان را دارد که با بازپرس صحبت کرده و عذر موجه خود را برای او توضیح دهد. درصورت موجه شناخته شدن عذر او، جلسه دادگاه سه روز به تعویق خواهد افتاد

وکالت تسخیری و معاضدتی چه تفاوتی با هم دارند؟

قانونگذار برای حمایت از حقوق مردم دو نهاد را در نظر گرفته که وکالت تسخیری و دیگری وکالت معاضدتی نام دارد. این دو نهاد تفاوت هایی با یکدیگر دارند که به شرح زیر است:

وکالت تسخیری در امور کیفری و وکالت معاضدتی در امور حقوقی به کار می رود. این مهم ترین تفاوت این دو نهاد است اما تفاوت های دیگری نیز دارند.

وکالت تسخیری، وکالتی است که از متهم به عمل می آید، یعنی به شاکی در پرونده های کیفری وکیل تسخیری تعلق نمی گیرد و در صورت استطاعت مالی، شاکی نمی تواند درخواست وکیل تسخیری داشته باشد تا از حق وی دفاع کند. اما برای متهم امکان تعیین وکیل تسخیری وجود دارد. در حالی که در وکالت معاضدتی بیشتر خواهان پرونده درخواست وکیل معاضدتی می کند ولی خوانده پرونده هم می تواند این درخواست را داشته باشد. بنابراین وکیل تسخیری صرفا برای متهم انتخاب می شود.

در همه پرونده ها و با هر موضوع شکایتی امکان تعیین وکیل تسخیری نیست. در قانون البته از نحوی متن ماده 186 و تبصره این ماده که در قانون آیین دادرسی کیفری تنظیم شده می توان استنباط کرد که برای هر موضوع کیفری امکان تعیین وکیل تسخیری وجود دارد، اما در عمل چون قانون مواردی را به عنوان موارد الزامی تعیین وکیل تسخیری مشخص کرده در سایر موارد که غیر الزامی است ما در رویه عملی دادگاه ها ندیده ایم که وکیل تسخیری برای متهم تعیین شود. در عین حال از نظر قانونی منعی وجود ندارد، بنابراین برای موارد غیر الزامی هم اگر متهم تقاضای وکیل برای خود داشته باشد و مطرح کند که توانایی گرفتن وکیل را ندارد، دادگاه این خواسته را اجابت و برای وی وکیل تسخیری تعیین می کند. آن مواردی که مهم است و قانونگذار گفته که باید الزاما برای متهم وکیل تعیین شود، مواردی است که مجازات های سنگینی برای آن در نظر گرفته شده مثل اعدام، حبس ابد، حبس های طولانی مدت و … در این موارد حتما باید وکیل در دادرسی حضور داشته باشد و اگر متهم توان تعیین وکیل برای خود را نداشته باشد، دادگاه برای او وکیل تسخیری تعیین می کند.

مرجع تعیین وکیل تسخیری دادگاهی است که به پرونده رسیدگی می کند، یعنی در همان محکمه ای که متهم محاکمه می شود قاضی همان محکمه به تقاضای متهم برای وی به انتخاب خود وکیل تعیین می کند، حتی اینکه چه کسی وکیل وی شود هم جزو اختیارات قاضی دادگاه است. اما در مورد وکیل معاضدتی که بیان شد در امور حقوقی دخیل است، قضیه کاملا متفاوت است، به این معنی که افراد اگر مدعی هستند که توان اختیار وکیل را ندارند و وکیل می خواهند باید به کانون وکلا مراجعه کنند و از اداره معاضدت کانون وکلا تقاضای وکیل معاضدتی کنند. دادگاه به هیچ عنوان دخالتی در تعیین وکیل معاضدتی ندارد. البته از زمان تصویب قانون حمایت از خانواده این اختیار به دادگاه داده شده است که وکیل معاضدتی برای خواهان یا خوانده پرونده های خانوادگی تعیین شود. ولی به طور کلی و اصولی این ماده دارای ایراد است. بهتر بود که این اختیار صرفا تا میزانی که دادگاه شخص را به کانون وکلا معرفی کند پیش بینی می شد. این نکته مورد توجه است که موضوع فوق تنها شامل پرونده هایی می شود که در دادگاه خانواده مطرح است نه همه پرونده ها.

وکالت تام الاختیار بعد از مرگ

وکالت عقدی جایز است، جایز بودن به این معنا ست که فرد وکیل یا موکل هر زمان می تواند. عقد را به هم بزند. به جز این موارد با فوت شدن نیز امر وکالت از بین می رود حال باید متوجه شده باشیم که وکالت حتی تام الاختیار برای بعد از مرگ موکل پایان می گیرد . فرد هر معامله را که انجام دهد منوط به اجازه وراث است.

اما در حالتی مثل وصایت یا وصی قراردادن برای بعد از موت هم می‌توان نمایندگی امور را به کسی داد. اما در قالب وکالت برای بعد از فوت امکان پذیر نیست.

هزینه تنظیم وکالت نامه تام الاختیار

هزینه تنظیم وکالت نامه تام الاختیار بسته به مورد وکالت متفاوت می باشد. یعنی با توجه به مورد وکالت تعیین می‌شود . اما تقریبا بین 15۰۰۰۰ تا 25۰۰۰۰ تومان می‌باشد.

به جهت آشنایی مخاطب با وکالت تام الاختیار نمونه ای از این وکالت را در زیر آوردیم :

موکل: نام .. …..نام خانوادگی….نام پدر …………شماره ملی…….شماره شناسنامه ………صادره ……. تاریخ تولد ………..

وکیل: نام :……..نام خانوادگی………..نام پدر ……شماره ملی……شماره شناسنامه ……..صادره……….تاریخ تولد…….

مورد وکالت: به صورت تام الاختیار ………………………..اختیارات وکیل ذکر می گردد

حدود اختیارات: ………………..

امضاء موکل: ……

توضیح فرم فوق : در ابتدای وکالت نامه مشخصات موکل و وکیل به طور کامل ذکر شده است سپس درباره مورد وکالت بحث شده و ذکر نوع وکالت که در این جا تام الاختیار است اجباری می‌باشد سپس اختیارات وکیل مربوطه و حدود اختیارات وی ذکر خواهد شد

در نهایت به امضای طرفین می‌رسد

وکالت تام الاختیار فروش

یکی از مواردی که وکالت تام الاختیار در آن کاربرد دارد بحث فروش است که در آن فرد با وکالتی که به وکیل خود می دهد اختیارات فروش مانند فروش ملک و حکم تخلیه منزل … را به او می‌سپارند.

وکالت تام الاختیار طلاق

از دیگر مواردی که فرد می تواند به دیگری وکالت تام الاختیار دهد بحث طلاق است. در این زمینه از آنجایی که در قانون حق طلاق به مرد داده شده است مرد به همسرش (زوجه) وکالت می‌دهد تا طلاق با شرایط مندرج در وکالتنامه بدون حضور او و از طریق انتخاب وکیل دادگستری خود صورت پذیرد.

به این ترتیب، با مقرر کردن حق طلاق از طرف مرد برای زن، زوجه باید و الزاما برای انجام عمل طلاق به یک وکیل دادگستری رجوع کند و برای مرد یک وکیل انتخاب کند که از طریق آن که نماینده مرد نیز محسوب می‌شود خود را مطلقه سازد . حتی در موارد پیگیری گرفتن حضانت فرزند و یا ملاقات با فرزند بعد طلاق می‌تواند پیگیری پرونده شما باشد.

وکالت تام الاختیار ارث

در این مورد ممکن است بعد از فوت مورث ،ورثه حین الفوت وکالت تام الاختیار برای انجام امور موروثی دهند که در این صورت اگر وکیل تمامی اموال را به ضرر دیگر ورثه منتقل کند وراث می توانند برای دریافت سهم الارث خود از شخص وکیل یا منتقل کننده شکایت کنند.

نکته ای که باید در اینجا مورد توجه قرار داد این است که قانون گذار در انعقاد قراردادها محدودیتی از نظر تعداد طرفین قرارداد برای افراد در نظر نگرفته است. بنابراین، موکل می تواند امر وکالت را به یک نفر و یا دو نفر و یا حتی سه نفر و یا بیشتر وکالت دهد اما می تواند تعیین کند که این افراد به صورت منفرد و یا جمعی عمل کنند به گونه ای که هیچ کدام بدون دیگری حق عملی حقوقی در مورد عقد وکالت را نداشته باشد.

انواع تنظیم وکالت تام الاختیار

وکالت نامه تام الاختیار عادی:

این نوع وکالت نامه به صورت نوشته بین دو طرف و بدون حضور در دفتر اسناد رسمی تنظیم می شود. و یک قرار داد غیر رسمی می‌باشد.

وکالت نامه تام الاختیار رسمی:

در این نوع وکالت نامه طرفین در دفتر اسناد رسمی حاضر شده و به طور رسمی اقدام به تنظیم وکالت نامه نموده اند.

دسته‌بندی وکالت نامه تام الاختیار:

- وکالت نامه تام الاختیار ساده

- وکالت نامه تام الاختیار بلاعزل

وکالت نامه تام الاختیار ساده:

موکل هر بار که بخواهد می تواند وکیل را عزل نماید. یعنی همانطور که نصب وکیل با موکل است عزل وی نیز توسط موکل صورت می‌گیرد.

وکالت نامه تام الاختیار بلاعزل:

در وکالت تام الاختیار بلاعزل، همانطور که از نام آن پیداست، موکل نمی تواند وکیل خود را عزل نماید. یعنی اختیاری در عزل ندارد. معمولا این نوع وکالت نامه‌ها برای خرید و فروش ماشین، منزل و … به کار می رود.

برخی از وکالت نامه‌های تام الاختیار بلاعزل مدت‌دار است. تا زمانی که مدت آن تمام نشده باشد، موکل برای عزل وکیل خود با مشکل روبرو است.

وکالت تام الاختیار ممکن است به صورت سند رسمی تنظیم شود یا اینکه بدون مراجعه به دفتر ثبت اسناد بین طرفین نگارش شود و به صورت عادی باشد. البته تنظیم آن به صورت سند رسمی اعتبار محکم تر و بیشتری دارد.

حدود اختیارات وکیل تام الاختیار

وکیل حدود اختیاراتش را از موکل و وکالتنامه ای که با هم منعقد می نمایند می گیرد و مستند به ماده 663 قانون مدنی، وکیل مجاز نیست از حد و مرزی که موکل برای او در وکالتنامه قرار داده است تجاوز نماید.

لازم است حدود اختیارات وکیل در وکالت تام الاختیار نیز در وکالتنامه تصریح گردد و معمولا مدت مشخصی نیز برای وکالتنامه در نظر گرفته می شود، و این مسئله گویای این نکته است که وکیل صرفا تا این مدت مجاز به انجام امور موکل است و پس از آن وکالت از بین می رود و بلااثر می‌گردد.

وکالت بایستی در اموری داده شود که خود موکل نیز به شخصه بتواند آنان را انجام دهد و به عبارت دیگر موکل صالح در انجام آن امور باشد.

از طرفی دیگر فردی به عنوان وکیل بایستی انتخاب گردد که صلاحیت انجام آن امر را دارا باشد.

تعهدات وکیل در وکالت‌نامه تام الاختیار

وکیل نمی‌تواند عملی را انجام دهد که خلاف وکالت‌نامه و یا بر خلاف مصالح موکل باشد. در صورتی که چنین تخلفی نماید مسئول است. وکیل باید در اعمالی که به وکالت از موکل خویش انجام می دهد، مصلحت کامل موکل را در نظر داشته باشد. و از آن موارد وکالتی که موکل به او اعطا نموده است نباید تخطی نماید.

وکیل باید در مورد اقداماتی که در حیطه وکالتنامه تام الاختیار و یا ساده انجام میدهد به موکل اطلاع دهد و چنانچه مبالغی را به جای موکل دریافت نموده باشد لازم است به موکل تحویل دهد.

از جمله مزایای وکالت می‌توان به انتخاب طیف گسترده‌ای ازموقعیت‌های شغلی در بخش دولتی و خصوصی اشاره کرد. اگر هدف شما از وکالت این است که دنیا را به مکانی امن برای خود، خانواده و سایر افراد تبدیل کنید می‌توانید دادستان کیفری شوید. از طرف دیگر اگر فکر می‌کنید سیستم عدالت کیفری ما بر این اصل استوار است که تا زمانی که جرم وی ثابت نشود همه بی‌گناه هستند و همه حق داشتن مشاور حقوقی صالح را دارند می‌توانید مدافع عمومی شوید. البته برخی وکلا ترجیح می‌دهند که یک وکیل مدافع در بخش خصوصی باشند زیرا وکلای خصوصی درآمد بیشتری نسبت به وکلای بخش دولتی دارند و البته سختی کارشان نیز بیشتر است. وکیل مدافع بودن در بخش خصوصی باعث می‌شود فرد متخصص و کارکشته شود و دائما با مسائل حقوقی پیچیده و چالش‌های قانونی درگیر و دار باشد و دانش و مهارتش را ارتقا دهد.

علاوه بر وکیل کیفری شما می‌توانید بسیاری از حوزه‌های حقوقی از جمله قانون داخلی، املاک و مستغلات، قانون شرکت‌ها، قانون ورشکستگی، قانون مهاجرت یا برنامه‌ریزی املاک را انتخاب کنید. اگر قانونی وجود دارد که موضوع خاصی را پوشش می‌دهد می‌توانید در آن زمینه خاص تخصص داشته باشید.

فارغ التحصیلان رشته حقوق به غیر از وکالت و تصدی شغل‌های مرتبط با خدمات حقوقی در بخش دولتی و خصوصی، کاندیداهای خوبی در زمینه‌های مختلفی مانند کار در رسانه‌ها، بانک‌ها، دانشگاه‌ها، حوزه‌های سیاسی و … هستند

دعوای تصرف و انواع آن از جمله دعوای ممانعت از حق یکی از دعاوی متداول و بحث برانگیز در حوزه حقوق است. و از آنجایی که اکثر ما ممکن است با آن مواجه شویم اما ندانیم که چه اقدام یا اقداماتی برای مقابله با آن انجام دهیم و ضمانت اجرای قانونی آن چیست، رسیدگی به آن و در نتیجه افزایش آگاهی عمومی ضروری است. همچنین در این مقاله قصد داریم شما را با ممانعت از حق و نقش وکیل در حل و فصل و پیگیری این دعاوی آشنا کنیم.

ممانعت از حق چیست؟

یکی از رایج ترین دعاوی در خصوص توقیف اموال غیرمنقول، دعوای ممانعت از حق است. به این ترتیب فرد عدوانی و بدون اثبات ادعای خود نسبت به مال، از تصرف مالک و متصرف قانونی اموال تصرف شده جلوگیری می کند. در ممانعت از حق، شخصی که حق ممانعت او قانونی نبوده است مسئول مسئولیت مدنی و جبران خسارات و خسارات وارده به ممانعت از مال و منافع تلف شده نسبت به صاحب مال است. از ملک باید برای جبران خسارت مالک باشد.

ممانعت از حق در قانون آیین دادرسی مدنی

طبق ماده 159 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، دعوای سلب حق عبارت است از: «تقاضای شخصی که رفع سلب حق ارتفاق یا حق انتفاع خود را در ملک دیگری بخواهد».

در این خصوص باید گفت که حق، قدرت و امتیازی است که قانون برای افرادی قائل است که سعی در انجام کاری یا امتناع از انجام آن دارند. بنابراین وجود حق خارج از مقررات قانونی قابل تصور نیست. این حقوق ممکن است از قانون یا قرارداد یا عرف صریح ناشی شود. قابل ذکر است که نحوه ممانعت در قانون ذکر نشده است. بنابراین در هر نوع ممانعت به شرط وجود شرایط دیگر مصداق ماده 159 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی می باشد.

ماده 159 قانون آیین دادرسی مدنی دعوای سلب حق را تعریف کرده است. طبق این ماده دعوای سلب حق، درخواست شخصی است که بخواهد سلب حق ارتفاق یا حق انتفاع خود را در ملک دیگری رفع کند. بنابراین انکار حق در واقع شرطی است که دارنده حق نمی تواند از حق خود استفاده کند. مثلاً اگر کسی اجازه استفاده از اموال یا زمین خود را نداد، باید از او شکایت کنیم